σίαλο

σίαλο
και σίελο, το / σίαλον και σίελον, ΝΜΑ
το σάλιο
αρχ.
ιξώδες και κολλώδες υγρό στις αρθρώσεις.
[ΕΤΥΜΟΛ. < θ. σι- τού αοριστ. τ. που παραδίδει ο Ησύχ. σίαἱ
πτύσαι (πρβλ. πτύω / φτύνω) + επίθημα -αλον (πρβλ. πέτ-αλον, πτύ-αλον). Πρόκειται για ηχομιμητική λ. τής καθημερινής γλώσσας τών Αρχαίων που συνδέεται πιθ. με το ρ. πτύω. Αντίθετα, η σύνδεση τής λ. με το αρχ. ινδ. ksĩvati «φτύνω» δεν θεωρείται πιθανή].

Dictionary of Greek. 2013.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • σίαλος — (I) ο, ΝΜΑ το σάλιο, αλλ. σίαλο(ν) και σίελο(ν) και σίελος. [ΕΤΥΜΟΛ. Μεταπλασμένος τ. τού σίαλον / σίελον κατά τα αρσ.]. (II) και σίελος, ὁ, Α 1. ο παχύς και τρυφερός χοίρος, το θρεφτάρι 2. πάχος, λίπος. [ΕΤΥΜΟΛ. Αβέβαιης ετυμολ. Κατά την… …   Dictionary of Greek

  • σίελο — το / σίελον, ΝΜΑ βλ. σίαλο …   Dictionary of Greek

  • σιαλικός — (I) ή, ό / σιαλικός, ή, όν, ΝΜΑ [σίαλον] αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στον σίαλο, στο σάλιο νεοελλ. φρ. α) «άνω σιαλικός πυρήνας» ανατ. πυρήνας τού εγκεφαλικού στελέχους από τον οποίο εκπορεύονται οι προγαγγλιακές παρασυμπαθητικές ίνες που… …   Dictionary of Greek

  • σιαλοποιός — και ιων. τ. σιελοποιός, όν, Α αυτός που παράγει, που εκκρίνει σίαλο, σιαλογόνος. [ΕΤΥΜΟΛ. < σίαλον / σίελον «σάλιο» + ποιός*] …   Dictionary of Greek

  • σιαλοφόρος — ο, θηλ. και α, Ν 1. αυτός που φέρει ή μεταφέρει τον σίαλο, σιαλαγωγός 2. φρ. α) «σιαλοφόρος οδός» ανατ. οδός διά μέσου τής οποίας μεταφέρεται το σάλιο από τη στοματική κοιλότητα στο στομάχι β) «σιαλοφόρες πύλες» ανατ. τα ανοίγματα δεξιά και… …   Dictionary of Greek

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”